Dit huis is gebouwd op een slechts 12 meter brede en meer dan 250 meter lange kavel aan de Westkanaalweg ten noorden van Ter Aar. De wens was om niet vlak aan de weg te bouwen maar de woning midden op de kavel te bouwen zodat het uitzicht op de landerijen zoveel mogelijk werd benut. Tegelijkertijd moest er een doorgang komen naar het achtererf, was er maar een beperkt bouwvolume mogelijk en mocht de schuur alleen maar losstaand en achter de woning gebouwd worden. Het antwoord bleek een opgetilde woning.
Op de begane grond biedt een efficiënt bouwvolume plaats aan de entree, drie slaapkamers, bijkeuken en de badkamer. Het blok van de woonkamer en open keuken is hier dwars bovenop gelegd, waardoor de bewoner panoramisch uitzicht heeft op de landerijen en er op maaiveldniveau een onderdoorgang naar de achterzijde van het kavel ontstaat. Door middel van een schuin oplopend en uitkragend dakvlak zijn de volumes met elkaar verbonden. De losstaande werkplaats achter de woning is in hetzelfde materiaal als de woning uitgevoerd, via een begroeid hellend dakvlak en een loopbrug is er een verbinding tussen het dakterras en de tuin.
De polder ten noorden van Ter Aar met haar lange smalle velden gescheiden door sloten is al eeuwen oud. Elk stuk land was genoeg voor één familie om als zelfvoorzienende boer te kunnen leven. Dit huis is een eigentijdse versie van de middeleeuwse families van destijds: het is een familiewoning met werkplaats, een trekker voor de deur en kinderfietsen tegen de zware stenen muur. Tegelijkertijd is er luxe en comfort, met als hoogtepunt de brede woonruimte met glasgevel en het semi-overdekte dakterras.
Het kleurenpallet is naturel en de materialen zijn geselecteerd omdat ze mooi verouderen. Het vergrijzend gevelhout is in verband met de natte polderomstandigheden los gehouden van het maaiveld. Grenzend aan het maaiveld is de gevel uitgevoerd in steen, maar dan wel in circulaire vorm middels dertig centimeter dikke schanskorven gevuld met slooppuin van het oude huis. Door het sloopafval van de woning als vulmateriaal voor de schanskorven te gebruiken wordt de CO-2 footprint van de nieuwe woning drastisch gereduceerd. De gevelvlakken zijn bekleed met thermisch verduurzaamd naaldhout. De metalen onderdelen – lekdorpels, muurafdekkers en het overkragende dak – zijn uitgevoerd in zink en aluzink.
Het ontwerp is een totaalbenadering van duurzaam bouwen. Vanaf het begin van het ontwerpproces was bij alle keuzes, van de oriëntatie van de woning ten opzichte van de zon, de manier van construeren en isoleren, de details en de toegepaste techniek, de mate van duurzaamheid doorslaggevend. De woning is gefundeerd op eikenhouten palen met oplangers. De fundering is “omgekeerd”: de isolatie is niet onder maar boven de vloer gelegd zodat er in combinatie met de ligging van de slaapkamers op de begane grond zeer efficiënt verwarmd kan worden. De constructie van de woning bestaat uit houten I-joists en LVL-balken en werd prefab gemaakt. De isolatie is op passiefhuisniveau en is gemaakt van cellulose en houtvezelisolatieplaten. De gevel is bekleed met hout en met het slooppuin van het oude huis gevulde schanskorven. Het uitgangspunt om circulair te bouwen wordt hier zichtbaar in het meest in het oog springende en onderscheidende onderdeel van de woning.
